بهمن هاشمی

قراردادهای پیمانکاری به قراردادی گفته می‌شود که مطابق با آن کارفرما موظف است شرایطی را بپذیرد و متناسب با عملکرد کارمندان میزان حقوقی مشخص را بپردازد. در واقع قرارداد پیمانکاری و بر اساس قوانین آن شرکت یا سازمان غیر وابسته به نهاد دولتی مطابق با قانون کار تنظیم می‌شود.

به موجب قرارداد پیمانکاری فرد حقیقی یا حقوقی متعهد می‌شود که انجام یک پروژه را در زمان مشخص به انجام برساند و به ازای انجام هر پروژه دستمزدی مشخص دریافت کند. اما قراردادهای استخدامی به معنی استخدام رسمی و دولتی افراد است که باید در آزمون شرکت کنند و تابع قوانین سازمانی باشند. در ادامه قرارداد پیمانکاری و استخدامی، چه تفاوت‌هایی دارند در سال 1403 را بررسی می‌کنیم.

حقوق استخدام پیمانی

قراردادهای پیمانکاری مانند یک پیمان میان کارفرما و پیمانکار امضا می‌شوند و و طی آن افراد با کمک بهترین وکیل شیراز می‌توانند قرارداد پیمانکاری را تنظیم کنند. از جمله تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی می‌توان به این مورد اشاره کرد که طرفین قرارداد پیمانی شرایط آن را می‌پذیرند و مفاد آن را از قبل تعیین می‌کنند. قراردادهای پیمانی شامل شرایط عام و اختصاصی است.

شرایط عام به معنی قوانین غیرقابل تغییر و غیرقابل اجتناب تعیین می‌شود و شرایط اختصاصی به معنی به شرایط خاصی است که افراد متناسب با شرایط و ماهیت قرارداد با هم به توافق می‌رسند. حقوق استخدامی پیمانی مطابق با توافق بین کارفرما و پیمانکار تعیین می‌شود.بنابراین میزان مبلغ حقوق استخدام پیمانی بسته به شرایط متفاوت است و افراد می‌توانند متناسب با عملکرد و وظایف خود حقوق متفاوتی را دریافت کنند. حقوق و مزایای تعیین شده می‌تواند متناسب با حقوق و مزایای تعیین ‌شده در وزارت کار باشد.

تفاوت استخدام شرکتی و قراردادی

تفاوت استخدام شرکتی و قراردادی متعدد است و استخدام‌های شرکتی به معنی قرارداد رسمی یک شرکت خصوصی و یا دولتی غیروابسته است که افراد را برای انجام وظایفی استخدام می‌کند. یعنی شرکت به عنوان واسطه با دولت، یک سری خدمات و وظایف را به کمک افرادی که استخدام می‌کند، انجام می‌دهد.

استخدام‌های قراردادی به دو دسته موقت و غیر موقت تقسیم می‌شود که هر کدام مدت زمانی کوتاه‌مدت یا بلندمدت دارند. بنابراین در قراردادهای موقت تمامی موارد مانند میزان حقوق، ساعت کاری، زمان آغاز و پایان قرارداد مشخص است و بعد از اتمام مدت زمان آن فعالیت و کار به اتمام می‌رسد و در صورت توافق طرفین بار دیگر تمدید می‌شود.

در استخدام قراردادی غیر موقت به قراردادی گفته می‌شود که ابتدای آن مشخص است اما انتهای آن تعیین نمی‌شود. این نوع قرارداد برای زمانی طولانی تنظیم می‌شود و افراد به صورت دائمی می‌توانند استخدام شوند. از ویژگی‌های اقرارداد دائم این است که هیچ یک از طرفین اعم از کارفرما و کارگر نمی‌توانند به تنهایی قرارداد را فسخ کنند و فسخ یک طرفه انجام نمی‌شود.

تفاوت حقوق پیمانی و رسمی

به طور کلی استخدام دولتی تحت نظارت دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی استخدام افراد انجام می‌شود؛ بنابراین تمامی شرایط آن متناسب با قوانین رسمی و دولتی انجام می‌پذیرد. تفاوت حقوق رسمی و پیمانی بسیار ساده و مشخص است.تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی در میزان حقوق دریافتی نیروهای مشغول به کار در واحد‌ها و نهادهای دولتی و سازمانی است که با اضافه‌‌کاری و مزایای بیشتر محاسبه می‌شود. کارکنان غیررسمی متناسب با توانایی و میزان ساعات کاری خود حقوق دریافت می‌کنند و مزایا و شرایط کارمندان رسمی را ندارند.

تفاوت قرارداد حجمی و شرکتی

تفاوت قرارداد حجمی و شرکتی را می‌توان در میزان حقوق، نوع قرارداد، شرایط و ساعت کاری معرفی کرد؛ استخدام حجمی به انواع استخدام در ارگان‌ها گفته می‌شود که افراد زیر نظر کارفرما و پیمانکار کار خود را انجام می‌دهند. پیمانکار افراد را به اداره و ارگان‌ها معرفی می‌کند و پرداخت حقوق و مزایای افراد را به عهده می‌گیرد. در ادامه تفاوت قرارداد حجمی و شرکتی را بیشتر بررسی می‌کنیم.

• استخدام قرارداد شرکتی طرف اول شرکت‌های خصوصی و غیر وابسته را دربرمی‌گیرد که حقوق ماهیانه را به کارمندان پرداخت می‌کند. اما استخدام حجمی یک شخص یا شرکت خارج از اداره است که افراد را به اداره دولتی و سازمانی معرفی می‌کند.
• حقوق کارمندان شرکتی متناسب با میزان کار او نیست بلکه مانند سایر کارمندان رسمی حقوق رسمی را دریافت می‌کنند. اما حقوق پیمانکاران به واسطه حق‌الزحمه استخدامی و عملکرد خود حقوق دریافت می‌کنند.
• ساعت نیروی شرکتی مشخص و محدود به ساعات اداری است اما تعداد و ساعات نیروی کار حجمی متناسب با کارفرما متفاوت است. افرادی که زمان بیشتری را کار می‌کنند حقوق بیشتری می‌گیرند و افرادی که کمتر کار می‌کنند، حقوق کمتری دریافت می‌کنند. بنابراین کارفرما می‌تواند با نیروی کار بیشتر در مدت زمان‌ کوتاه‌تر و یا برعکس در زمان بیشتر با تعداد افراد کمتر کار کند.

تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی در امنیت شغلی

بزرگترین تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی امنیت شغلی است و همین ویژگی‌ موجب‌ افزایش افراد علاقه‌مند به شغل‌های ارگانی و دولتی می‌شود. فردی که به صورت رسمی در سازمان‌های دولتی استخدام می‌شود، امنیت شغلی بالایی دارد و نگران جایگاه شغلی خود در طولانی مدت نیست.اما افرادی که به صورت پیمانکاری کار می‌کنند چون قراردادی کوتاه‌ مدت دارند باید نگران شرایط امنیت شغلی خود باشند. در صورتی که نیاز سازمانی برطرف شود ممکن است که بعد از پایان قرارداد دیگر تمدید قرارداد انجام نشود.

تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی از نظر بیمه

می‌توان گفت تفاوت قرارداد پیمانکاری و قرارداد استخدامی از نظر بیمه بسیار است. ارگان‌های دولتی و سازمانی تمامی کارمندان رسمی خود تحت پوشش بیمه قرار می‌دهند که فرد و اعضای خانواده او می‌توانند از مزایای درمانی آن بهره‌مند شوند. همچنین در استخدام رسمی فرد از صندوق بازنشستگی بهره‌مند می‌شود.اما در قرارداد پیمانکاری فرد تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار می‌گیرد و این یک مزیت است. البته تمامی موارد بیمه را کارفرما می‌تواند در قرارداد ذکر کند و با توافق طرفین به امضا برسد.

جمع‌بندی

ما در این مقاله به بررسی تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی پرداختیم؛ تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی متعدد است و اشخاص می‌توانند با کمک وکیل تضمینی شیراز متناسب با شرایط خود قرارداد کاری را تنظیم و امضا کنند.وجود بهترین وکیل در شیراز در کنار کارگران و پیمانکاران الزامی است و از مفاد قانونی وزارت کار اطلاعات دقیق‌تری به دست می‌آورند. تفاوت قرارداد پیمانکاری و استخدامی متعدد است و از نظر میزان حقوق و پاداش، مدت زمان قرارداد، نحوه عملکرد و فعالیت کاری، امنیت شغلی، بیمه و… با هم تفاوت‌های عمده‌ای دارند.